Après les honneurs de pendu
payables en herbes folles des tombes
après les gloires des trahisons
ayant désappris l’espoir
rassasié de déroutes
j’en ai assez
reste mon humanité
pourvu que tu
n’attrapes pas froid
ne te passes pas par pertes et profits
ne t’extermines pas
entre-temps je m’en vais
Je reviendrai un jour ici s’il m’advient de revenir
je tenterai d’être là à temps
pour la fin du monde
à tout hasard
laissez-moi donc
la place qui fut mienne
*
Pójdę sobie
Po straceńczych honorach
płatnych nagrobnym zielskiem
po zaszczytach zdrad
oduczony nadziei
syty klęsk
mam dość
zostań ludzkości
byleś mi się tylko
nie przeziębiła
nie spisała na straty
nie wycięła w pień
tymczasem pójdę sobie
Kiedyś tu wrócę jeśli wrócę
postaram się zdążyć
pod koniec świata
na wszelki wypadek
zostawcie mi
miejsce po mnie
***
Jerzy Ficowski (1924-2006) – Zawczas z poniewczasem (2004) – Tout ce que je ne sais pas (Buchet-Chastel, 2005) – Traduit du polonais par Jacques Burko.