au moindre saut il tomberait presque de moi
Je l’observe de ma nuque
de mes cheveux ses cheveux
de mes mains ses mains
les racines de mes mains sont sous terre
je suis au-dessus de moi-même une terre souffrante
combien de fois
j’ai laissé sous la pierre mon esprit opprimé
je dors pour qu’il se repose
je me réveille pour qu’il s’en aille
– que dois-je apprendre du sommeil –
je vis avec en moi un étranger
au moindre saut il tomberait presque de moi
*
Bir Yabancıyım En çok Kendime
Üzerimde bir yabancıyla yaşıyorum
sanki zıplasam düşecek içimden
boynumdan altını seyrediyorum
saçları saçlarımdan
elleri ellerimden
ellerimin kökü toprak altında
acıyan bir toprağım ben kendi üstümde
kaç defa
ezilen aklımı taşın altında bıraktım
uyuyorum dinlensin
uyanıyorum çekip gitsin
-uykudan neler öğrenmeliyim-
üzerimde bir yabancıyla yaşıyorum
sanki zıplasam düşecek içimden
*
I’m a Stranger Mostly to Myself
On me, I live with a stranger
and if I jump, he would fall out of me
I watch under my neck
his hair like my hair
his hands like my hands
under earth, the root of my hands
an aching earth I am, on myself
how many times
have I left my crushed mind under stone
I sleep so that he rests
I wake so that he leaves
-what should I learn from sleep?-
on me I live with a stranger
and if I jump, he would fall out of me
***
Müesser Yeniay (née en 1984 à İzmir, Turquie) – Ben Olmadan Çöller Vardı (Şiirden, 2014) – Ainsi disent-ils