Dans la peur et les soupçons,
l’esprit trouble, les yeux hagards,
nous nous consumons et nous cherchons que faire
pour éviter le danger certain qui, terrible, nous menace.
Et pourtant nous nous trompons
ce danger n’est pas sur notre chemin
les messages étaient faux
(nous les avons mal entendus ou mal interprétés).
Un autre malheur auquel nous n’avions pas pensé,
violent et soudain s’abat sur nous.
Impréparés — sans marge de temps — il nous emporte.
*
Τελειωμένα
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους — πού πια καιρός — μας συνεπαίρνει.
*
Finished
Deep in fear and in suspicions,
with troubled mind and frightened eyes,
we sweat away and scheme at what to do
in order to avoid the certain
danger that so frightfully threatens us.
And yet we err—that danger is not in our path;
false were the portents
(either we didn’t hear them, or didn’t fully understand them).
A different disaster, which we never imagined,
unexpected, rapidly falls upon us,
and unprepared—no time left—we’re swept away.
***
Constantin Cavàfis (1863-1933) – Poèmes (Éditions Héros-Limite, 2010) – Traduit du grec par Ange S. Vlachos – C.P. Cavafy – The Collected Poems (Oxford, 2007) – Translated by Evangelos Sachperoglou