Julio Llamazares

Nasquèt en 1955 dins lo vilatge, uèi desaparegut, negat dins las aigas d'un barratge, de Vagamiàn (Leon). Aprèp d'estudis de drech, abandonèt lèu lo mestièr d'avocat per se consacrar al jornalisme escrich, radiofonic e de television a Madrid. A publicat de libres de poèmas demest los quàls om pot senhalar Memoria de la nieve (1982) qu'obteguèt lo prèmi Jorge Guillèn, e d'ensatges coma l'insolit e narratiu El entiero de Genarin (1981). Es tanben autor de romans o ficcions narrativas : Luna de lobos (1985), La lluvia amarilla (1988), Escenas de cine mudo (1993), El cielo de Madrid (2005) e d'un fum d'autras publicacions : En mitad de ninguna parte (1995), Tres historias verdaderas (1998), etc ... Es un dels autors mai originals e remarcables de la literatura espanhola contemporanèa.