Je suis partie 3 jours à Milan. Sans mon fils. Ce n'était pas vraiment un week end en amoureux car, même si jéétais bien avec l'Homme, on était en Italie pour des raisons professionnelles. Rdv et visite du salon de la moto.
Bref, je vous passes les details mais pour moi c'était la premiere fois que je passais autant de temps sans le monstre. J'avais deja passe un week end mais ce n'était qu'une seule nuit...la je fais vachement fort...deux nuits et trois jours.
Alors oui il m'a manqué, j'appréendais un peu surtout pour lui et en fait ça c'est passé beaucoup mieux que ce que je pensais. Comme quoi. et moi... malgré le pincement au coeur..je résume...bonne bouffe, des km à pieds, bon vin, et bon desserts.
Mais la cerise sur le gâteau c'est les retrouvailles...il se reveil de la sieste me vois: Maman tu es rentrée ? oui, je suis rentrée. Tu m'as manqué... la c'est la fonte des neige chez moi.
Bu haftasonu Milano gittik. Ata'sız. Sevgilimle bir haftasonu derseniz tam olarak değil...aslında iş ,için gittik ama neyse.
Ata'yı ilk defa bir haftasonu bırakmıyorum ama bu sefer 2 gece yalnız bıraktım. Bu bir ilkti. Evet, biliyorum çok uzun bir süre değil ama ne bilim kafamda çok soru işareti vardı. Aslında geceleri için endişeliydim. Ama düşündüğümden daha iyi geçmiş.
Demek ki sorun bende :) ordayken aklım, ve kalbim hepİstanbul'daydı ama yinede güzel yemekler yedim, güzel şaraplar içtim ve tabii güzel tatlılar da yedim. Çok yürüdüm, yoruldum ama o kaç gün sadece Özgeydim. Ve bu duyguyu her anne tanıması lazım.
Güzel final isterseniz şöyle söyleyim size. Eve döndüğümde bizim küçük canavar uyuyordu. Uyandı beni gördü ve...Anne geldin mi? evet geldim dedim. Özledin mi dedim evet özledim demez m...orda eridim.
Jeu de briques
Snake
Pacman
Bubble